Biraz önce Girls dizisinin 2. sezon 4. bölümünü bitirdim ve biraz üzerine düşündüm. Bu arada diziyi hiç sevmememe rağmen izlemeye devam ediyorum zira herkesin bayıldığı ama benim anlayamadığım/çözemediğim ne var merak ediyorum. Kısacası izlerken farklı açılardan bakmaya çalışıyorum olaylara. Bu bölüm biraz hayatı ve hayatta bulunma amaçlarını kısmen de olsa sorguladıkları bir bölümdü. Marnie 'bir sonraki hafta ne yapacağımı bilmiyorum, hayattan ne istediğimi bile bilmiyorum!' diye bir çıkış yaparken; Ray, Shoshanna'ya 33 yaşında olmasına rağmen hayatının amacını bulamadığından ötürü bir ezik olduğunu itiraf ediyor.

Bölümü bitirdim ve kendime sordum. 'Benim hayatımın amacı ne?'

Aslında bu sorunun cevabını yıllardır biliyor, hayatımı ona göre düzenlemeye çalışıyorum. Ama bunu hiçbir zaman amaç olarak görmedim. Bu yüzden de 'benim hayatımın amacı' bu diyemedim.

'Yeryüzündeki en güzel yemeği yemeli, en güzel yerleri görmeli, en güzel kitapları okumalı, en güzel müzikleri dinlemeli, her bilgiyi edinmeli, en güzel şarapları içmeli, en güzel kokuları koklamalı, en güzel hisleri yaşamalı, en güzel filmleri izlemeli, en güzel tiyatrolara gitmeli, en güzel ülkeleri gezmeli, .....'

Evet, hayatımın amacı bu. Neyin en güzel olduğuna karar verebilmek için her şeyi deneyimlemek gerekir. Kendi değer yargılarım eşliğinde yeryüzündeki her şeyi deneyimlemek için buradayım.

Hayatta bir amacımızın olması seçimlerimizi yapmamızı kolaylaştırır. Neyi istediğimizi ya da neye ulaşmak istediğimizi bulabilmemiz konusunda bize yardımcı olur. Başımıza gelen hemen hemen her şey aslında seçimlerimizin bir sonucudur. Seçimlerimiz ise aslında alışkanlıklarımızdan ve bize öğretilen düşüncelerden gelir. Evet, şu an düşündüğümüz birçok şey farkında olmadan başkaları tarafından bize yansıtıldı. Yansıtılan düşünceler, hayat tarzımızla harmanlandı ve kendi düşüncelerimiz haline geldi. Deriz ya hani 'Bu kitap/film benim ufkumu açtı' diye, işte açılan o ufuk, bize yansıyan yeni düşüncelerdir. Daha önce farkına varmadığımız ya da çevremizden yansımayan düşüncelerdir. Bu yüzden de Amerika'yı keşfettiğimizi hissederiz. Bu yüzden bir tık daha farklı bir insan oluruz. Benimsediğimiz bu düşünceyi hayatımızın farklı alanlarında kullanır, diğer insanlara yansıtırız. Farketmeden değerlerimizden biri haline gelir ve seçimlerimizi etkiler. Seçimlerimiz ise hayatımızı oluşturur aslında. Bu böyle bir döngüdür bana kalırsa. Seçimler hayatımızı, hayatımız seçimlerimizi etkiler. Bu durumda da eğer hayatımızla ilgili önümüze bir amaç koyar, ne istediğimize dair bir fikrimiz olursa, ki bunlar birazda kendimizi tanımamızla ilgili, seçimlerimiz hayatımızı değiştirir. Buna tam olarak hayatımızın amacı demek yerine 'ne yapmak istediğini bilmek' desek daha doğru olur. Çünkü hayatımızın amacı maratonda birinci gelmek ise bunu başardığımızda boşluğa düşme hissi yaşayabilir, depresyona bile sürüklenebiliriz. Neyi istediğimizi deneyimlemeden bilemeyiz. Deneyimlediğimizde ise belki de o çok istediğimiz şeyi aslında istemediğimizi de görebiliriz. Bu yüzden şu an vaktimiz varken 'just do it!' Hayatımızı ve bizi biz yapan her şeyi değiştirmek bazen bir adımımıza bakıyorsa, o adımı atıp sadece yapalım. Hayatımızı değiştirelim. Çünkü bunun önü arkası yok. Sadece şu an var.
Şu anın keyfine varıp, neyi yapmak istiyorsak, nasıl bir biz olmak istiyorsak öyle olalım, öyle yapalım. Sadece harekete geçelim. Zira epey geç kaldık.